评析
海外饯客登舟,其情怀黯然,乃在离别之外,因为是诗
连山波阔远天垂,愁倍阳关酒满卮。展转别离无后约,丁宁珍重是危词。一盘针路漫漫夜,十丈帆风猎猎时。百里已遥千里近,计程疑速又疑迟。
宿茅港
初行牛力短(仆从乘黄犊),野宿就烟萝。港水西流急,山云北向多。暮潮来艇子,深树出蛮歌。携得清风至,毋劳夜枕戈。
怀故山 其五
东龙西龙山不深,入山翠壁总萧森。轻条密叶云为幄,飞液流膏玉有音。略彴屠苏交绿野,弦歌樵唱共芳林。梅边僧与丹砂客,廿载同游记昔吟。
题林秀才池馆
脱俗自成趣,园林物外閒。桄郎团竹坞,羡子亚荆关。雨过活枯涧,烟销瘦小山。吾知谢灵运,到此不思还。
客以琴见贻,招张尉闽嘉试弹古 调
抱琴相赠谢山翁,仙尉挥弦指法工。流水高山无懦响,叩宫弹角有清风。刺桐城里烟花静,丛竹墙边鸟雀空。味备五音欢百物,蓼根独有避甘虫。
陪宪副王公、总戎张公偕诸僚友往观禾稼,归途宴集海会寺,抵暮而返 其三
回辔入禅林,停舆就夕阴。饿鸱鸣斗酒,飞骑致庖禽。布席山门敞,行厨竹径深。双榕乱黄鸟,钟磬会清音。
浏览全部 361 首