评析
秋斋五首 其二
小苑秋深草树荒,一年芳物费评量。墙阴尽日无人到,袅袅斜风吹海棠。
杂咏 汉建昭铜鹰足灯
腻蜡铜盘又一时,铭词犹见建昭遗。谁知寂寞书窗下,曾与阳平照舞衣。
湜亭六绝句 其二
河流转处片帆出,倏忽来过湜亭前。想见都官狂兴发,整巾直走沧海边。
静中偶述
何物能令公喜怒,此中更与我相忘。久供盆石饶云气,略整瓶花近日光。万化入机先自定,尺箠取寸亦殊长。膏肓有病应名懒,海上无劳寄药方。
玉芙新婚为赠
翡翠鸳鸯小小思,星河摇影露华滋。逢场忍俊今亲试,授简催妆只费词。最是挑鸾宜白袷,更教壁月照琼枝。春风桃李嫌粗俗,心许垂灯却扇时。
腊梅诗
水晶欲刻鸳鸯翅,金粉私裁蛱蝶衣。记得小楼熏被夜,梦回宫烛照横枝。
浏览全部 385 首
浪淘沙
双浆打横塘。何限江乡。绿波争似别愁长。最忆前宵曾剪烛,同话西窗。无计共离觞。踠地垂杨。数声风笛断人肠。从此天涯明月夜,各自凄谅。
奉答李和甫代简二绝句 其一
山色江声相与清,卷帘待得月华生。可怜一曲并船笛,说尽故人离别情。
送张子直西归 其四
亲旧留连莫厌频,并江花絮已残春。定知数到尝新酒,未有工夫忆故人。
客夜闻砧
荒草萧萧郭隗台,清砧明月两堪哀。千愁百感多如雨,今夜灯前一并来。
抵杭闻章古泉下世挥泪二首 其一
湖山相送日,此别遂千秋。岁晚古人尽,天涯老泪流。百年真过鸟,一笑竟荒丘。乌石江头路,寒花蝶也愁。
春游 其二
蝶懒莺喑欲莫春,更兼风雨别愁新。天涯草色深如此,忆得淮南有故人。