评析
临淮吏人为宋晖歌
彊直自遂,南阳朱季。吏畏其威,民怀其惠。
子夜歌四十二首 其二十八
夜长不得眠,转侧听更鼓。无故欢相逢,使侬肝肠苦(○同上)。
里语
年未半。枝不汗。
七日夜女郎歌九首 其三
金风起汉曲,素月明河边。七章未成匹,飞燕起长川(○同上)。
子夜变歌三首 其二
岁月如流迈,春尽秋已至。荧荧条上花,零落何乃驶(○同上)。
信立
悠悠沂水经荆山兮。精气郁泱谷岩岩兮。中有神宝灼明明兮。穴山采玉难为功兮。于何献之楚先王兮。遇王暗昧信谗言兮。断截两足离余身兮。俯仰嗟叹心摧伤兮。紫之乱朱粉墨同兮。空山歔欷涕龙钟兮。天鉴孔明竟以彰兮。沂水滂沌流于汶兮。进宝得刑足离分兮。去封立信守休芸兮。断者不续岂不冤兮。
浏览全部 985 首
有所思
丹墀生细草,紫殿纳轻阴。暧暧巫山远,悠悠湘水深。徒歌鹿卢剑,空贻玳瑁簪。望君终不见,屑泪且长吟。
和贵司丞雨中述怀 其二
东风环佩动璆琳,席上欢陪玳瑁簪。报国好酬千里力,持家宜共百年心。紫荆堂树江山远,锦棣园通阔水深。白日看云余兴在,客边妙写杜陵吟。
有所思
何用遗君玳瑁簪,双珠明月照同心。原来得自鲛人室,说到相思泪不禁。
夏日别卢太卿
汉水清且广,江波渺复深。叶舟烟雨夜,之子别离心。汀草结春怨,山云连暝阴。年年南北泪,今古共沾襟。
卜算子 卜算子 其三 冬晓
帘外晓风寒,恼杀郎催起。昨夜眠时已四更,略再教侬睡。绣带不曾拴,且挽乌云髻。记得曾簪玳瑁钗,怎在衾儿里。
江行
繁阴乍隐洲,落叶初飞浦。萧萧(一作潇湘)楚客帆,暮入寒(一作日暮秋)江雨。