评析
李陵录别诗二十一首 其一十三
钟子歌南音,仲尼叹归与。戎马悲边鸣,游子恋故庐。阳鸟归飞云,蛟龙乐潜居。人生一世间,贵与愿同俱。身无四凶罪,何为天一隅。与其苦筋力,必欲荣薄躯。不如及清时,策名于天衢(○同上)。
桓谭引谚论巧习
伏习象神。巧者不过习者之门(○意林三)。
晋鼙舞歌五首 其三 景皇篇
景皇帝。聪明命世生。盛德参天地。帝王道大。创基既已难。继世亦未易。外则夏侯玄。内张则张与李。三凶称逆。乱帝纪。顺天行诛。穷其奸宄。遏将御其渐。潜谋不得起。罪人咸伏辜。威风振万里。平衡综万机。万机无不理。召陵桓不君。内外何纷纷。众小便成群。蒙昧恣心。治乱不分。睿圣独断。济琥常以文。顺天惟废立。扫霓披浮云。云霓既已辟。清和未几间。羽檄首尾至。变起东南蕃。俭钦为长蛇。外则凭吴蛮。万国纷骚扰。戚戚天下惧不安。神武御六军。我皇秉钺征。俭钦起寿春。前锋据项城。出其不意。并纵奇兵。奇兵诚难御。庙胜实难支。两军不期遇。敌退计无施。虎骑惟武进。大战沙阳陂。钦乃亡魂走。奔虏若云披。天恩赦有罪。东土放鲸鲵(○同上)。
三秦记引谚
心无忧患,不经二旬。心若忧患,远离三春。
西州为鞠氏游氏语
鞠与游。牛羊不数头。南开朱门。北望青楼。
紫微夫人授乞食公歌
天庭发双华,山源彰阴邪。清晨按天马,来诣太真家。真人无那隐,又以灭百魔。
浏览全部 985 首
胡笳歌送颜真卿使赴河陇
君不闻胡笳声最悲,紫髯绿眼胡人吹。吹之一曲犹未了,愁杀楼兰征戍儿。凉秋八月萧关道,北风吹断天山草。昆崙山南月欲斜,胡人向月吹胡笳。胡笳怨兮将送君,秦山遥望陇山云。边城夜夜多愁梦,向月胡笳谁喜闻。
丹元子步天歌 北方七宿 其四
虚,上下各一如连珠。命禄危非虚上呈,虚危之下哭泣星。哭泣双双下垒城,天垒团圆十三星。败臼四星城下横,臼西三个离瑜明。
题清閟堂雪蕉图
洛阳城中雪冥冥,袁家竹屋如箳篂。老人僵卧木偶形,不知太守来扣扃。辋川画得洛阳亭,千载好事图方屏。寒林脱叶风寥泠,胡为见此芭蕉青。花房倒抽玉胆瓶,盐华乱点青鸾翎。阶前老石如秃丁,银瘤玉瘿鲨星星。呜呼妙笔王右丞,陨霜不杀讥麟经。右丞执政身彤廷,燮理无乃迷天刑。胡笳一声吹羯腥,血沥劲草啼精灵。呜呼尔身如蕉不如蓂,凝碧池上先秋零。
渡桑乾河(庚申)
古戍秋风白草鸣,胡笳吹月落边声。桑乾回望天如水,万里寒沙匹马行。
文姬归汉图 其一
朔风吹雪野茫茫,一曲胡笳泪万行。犹胜琵琶愁出塞,李陵台畔月如霜。
清商怨
城上鸦啼斗转。渐渐玉壶冰满。月淡寒梅,清香来小院。谁遣鸾笺写怨。翻锦字、叠叠如愁卷。梦破胡笳,江南烟树远。