评析
秋深闲兴
此心兼笑野云忙,甘得贫闲味甚长。病起乍尝新橘柚,秋深初换旧衣裳。晴来喜鹊无穷语,雨后寒花特地香。把钓覆棋兼举白,不离名教可颠狂。
桃林场客舍之前有池半亩木槿栉比阏水遮山因命仆夫运斤梳沐豁然清朗复睹太虚因作五言八韵
插槿作藩篱,丛生覆小池。为能妨远目,因遣去闲枝。邻叟偷来赏,栖禽欲下疑。虚空无障处,蒙闭有开时。苇鹭怜潇洒,泥鳅畏日曦。稍宽春水面,尽见晚山眉。岸稳人偷钓,阶明日上基。世间多弊事,事事要良医。
卜隐
屏迹还应减是非,却忧蓝玉又光辉。桑梢出舍蚕初老,柳絮盖溪鱼正肥。世乱岂容长惬意,景清还觉易忘机。世间华美无心问,藜藿充肠苧作衣。
雨中
青桐承雨声,声(一作雨)声何重叠。疏滴下高枝,次打敧低叶。鸟湿更梳翎,人愁方拄颊。独自上西楼,风襟寒帖帖。
偶见
鞦韆打困解罗裙,指点醍醐索一尊。见客入来和笑走,手搓梅子映中门。
家书后批二十八字
四序风光总是愁,鬓毛衰飒涕横流。此书未到心先到,想在孤城海岸头。
浏览全部 369 首
浣溪纱 出都门,旅店题壁。集唐二十首 浣溪纱 其二十
正是王孙怅望时(温庭筠)。佯佯脉脉是沉机(韩偓)。江涵秋影雁初飞(杜牧)。绣户夜攒红烛市(韩庄),马鞭捎断绿杨丝(朱庆余)。荻花寒渡思凄凄(刘沧)。
微子庙
比干忠谏死如归,箕子佯狂脱祸机。君厌殷辛高谢去,三仁谁是定谁非。
广诗中八贤歌 诸暨蒋智由观云 其七 丰顺丁惠康叔雅
绝世少年丁令威,选字秾俊文深微。佯狂海上胡不归,故山猿鹤故飞飞。
杂记 其一
敛笑防疑意绪谐,背人佯不隐红鞋。分明簇蝶低鬟畔,认得花纹细股钗。
答怨
百尺红楼一寸诚,愿随飞絮入檐楹。焚山终想求毛女,抱柱何辞作尾生。薄怒音词深似笑,过防心胆易成惊。佯推故却应须会,不负初盟肯负情。
宫词百首 其八十二
缕金团扇对纤絺,正是深宫捧日时。要对君王说幽意,低头佯念婕妤诗。