评析
睡起
睡起袪疲一欠伸,匆匆鼓暮又钟晨。未谙坟典索丘意,自笑东西南北人。尝遍马肝知别味,生成龙性有难驯。狂歌拂袖乘风去,期我当于东海滨。
屈原
忠魂鱼腹未曾消,江上雄风作怒涛。芳草美人无限思,漫天风雨读离骚。
赠勉升权
绿野芃芃幽鸟鸣,心安何事不能平。窗有弟随相伴读,陇无妇馌自躬耕。应求天下肱三折,莫向人前眼一横。苦咬菜根宜领略,世间滋味便分明。
读湘雁诗集后慨然有作
举世谁为耐久朋,萧郎顾我最殷勤。三年既放劳驰问,廿载相交快论文。绕宅畦蔬映芳草,在山泉水契闲云。天宽地阔供吟啸,无碍湫龙静夜闻。
与静斋诸友夜登天马山 其二
灯火万家归眼底,麓山一角压江头。苍茫景色增人感,欲伴闲鸡宿橘洲。
与小珊诸友游后乐园
到此小园思后乐,逢斯佳日且优游。绿杨娇舞春风软,黄鸟欢歌巧舌柔。高处一台看教战,长亭有客话同仇。与君誓赴黄龙饮,好摘樱花当酒筹。
浏览全部 213 首
柴市谒文信国公祠四首 其一
一代豪华客,千秋正气歌。艰难扶社稷,破碎痛山河。世乱人思治,时乖将不和。秋风柴市上,下马泪滂沱。
敬和灵岩山人惜春词 其一
连日几无痛定时,撩人事事总堪思。胆瓶石竹花才放,犹忆生前手插枝。
尉氏五题 其二 三亭岗
相得语未究,相知心已陈。喜生岗上夜,痛定箦中身。兴废自王郑,恩酬生魏秦。满怀机变学,岂谓有燕人。
狼山凯歌 其五
玄草清霜饱紫骝,雕戈画戟拥清油。归来始识从军乐,痛定翻思在贼愁。
哀垂 其五
不敬天降灾,反躬当自责。逆来必顺受,尤人亦何益。事业姑置之,家难殊可戚。譬如风拔木,龙颠委荆棘。孀孤忽满眼,血点垂胸臆。老夫岂长存,素志堪痛惜。回思平生心,忠孝有微绩。盖棺谁论定,一逝真过客。
别汪仲淹二首 其一
痛饮狂歌夜不休,华堂风雨促离愁。相思何处偏惆怅,三月桃花病倚楼。