评析
画竹十一首 其二 其十
倚云傍石太纵横,霜节浑无用世情。若有时人问谁笔,橡林一个老书生。
赵千里山水长幅
宋室有千里,疑自蓬莱宫。绘事发天性,深研境益工。山高藏石磴,洞古青蒙丛。秋风遍林壑,万树叶欲空。唯有松与石,不改岁寒穷。行行何处客,岂是商山翁。临江有虚阁,一望波溶溶。轻舟徐荡漾,西岭夕照红。荆关为揖让,二李堪与同。庸物奚足数,新图不易逢。当年置长府,珍秘更为崇。书竟发长啸,两腋来清风。
笋
绿阴昼静南风来,晴梢拂拂烟花开。箨龙走地牙角出,班班玉立横苍苔。长镵穿云石路滑,锦衣脱䙀玉版白。鸣牙未下冰雪齑,开笼先放扬州鹤。
李昭道秋山无尽图
奇峰倒映青冥立,绝壑高悬白雾开。万里无云见秋末,千林有雨向春回。
次云林韵题耕云东轩读易图三首 其一
山堂昨夜起秋风,景物萧条便不同。岂是天公嫌冷淡,故将林木染黄红。
缥缈峰
洞庭黛色几重重,缥缈维称第一峰。曾上昆崙瞻八极,具区烟水混鸿濛。
浏览全部 204 首
菩萨蛮 其二
锦机织了相思字。天涯路远无由寄。寒雁只衔芦。何曾解寄书。缄封和血泪。目断西江水。拟欲托双鱼。问君情有无。
烟波阁
小立烟波上,江湖兴未忘。败梧风舞叶,寒菊露滋香。目逐去云断,愁随流水长。莼鲈秋正好,飞棹访沧浪。
记梦二首 其二
团脐霜蟹四腮鲈,樽俎芳鲜十载无。塞月征尘身万里,梦魂也复醉西湖。
溪边把钓
何处伊人可溯洄,欲行且止却徘徊。水平似镜笼堤去,云怪如山压树来。幽响到帘枫叶下,远香分槛稻花开。一丝引得秋江味,新煮鲈鱼有四腮。
富阳道中早行
山腰宿雾远模糊,水面柔云近有无。青女妆成连夜粉,鲛人啼尽一川珠。阳光稍稍褰层箔,春色徐徐展画图。试向东风揩病目,驾天青浪麦平铺。
南歌子 四首 南歌子 其二
皓月明腮雪,冷风乱鬓云。高楼帘幕夜生春。半醉倚人秋水、欲斜倾。晓雨双溪涨,归舟一叶轻。杳无青翼寄殷勤。目断烟波渔火、又黄昏。