评析
杂书幽居事五首 其四
贫困虽终老,胸中尚浩然。直令头抢地,未害鼻撩天。种菜悭三亩,苫茅仅数椽。布衾常不暖,夜夜亦安眠。
秋兴四首 其二
敛尽残云见夕阳,门前䆉稏渐登场。经年都得几回醉,一雨顿惊如许凉。耐事尚能心似铁,放歌仍忘发成霜。颐生底用从人问,此是山翁肘后方。
过猷讲主桑渎精舍
寂寞衡门傍水开,放翁曳杖此徘徊。林疏时见钓篷过,风急忽闻菱唱来。讲罢绳床悬麈柄,斋余童子供茶杯。解衣许我闲摩腹,又作幽窗梦一回。
即事四首 其二
唐虞千载仰巍巍,太息儒生每背驰。经未尽亡君更考,古无不死我何悲。钓耕本是求贤地,宵旰今逢愿治时。寄谢公卿各努力,为吾君筑太平基。
寄子布
钓滩耕垄雪盈簪,从入新年病至今。远使有书常洒泪,长宵无梦更伤心。何由老眼迎归棹,空为秋风感暮砧。一纸新诗千万恨,临风怅望独长吟。
闲行
出户莽悠悠,东西本不谋。阻溪因小涉,逢店得中休。鸟没千山暝,蝉吟一院秋。诗成还自笑,信笔愧冥搜。
浏览全部 9418 首
禾稼在野人有更生之望喜而赋此 其一
万室如悬磬,盻盻望早秋。皇天亦悔祸,雨匀风力柔。虹霓不为殃,嘉种满南畴。老农欣见之,庶宽饥渴忧。脱粟幸一饱,甘脆吾何求。
闵农 其一
麦欲老时雨如缕,冒雨腰镰裸两股。割来一束釜中煴,姑妇夜舂儿渴乳。人家麦熟忙上仓,侬家麦熟已断粮。半纳田租半偿债,耞板未停检衣卖。东家老农怜我饥,手分遗穗供作糜。夜深一饱枕蓑卧,蚊雷殷殷来嘬肌。
同外孙文九新春五绝句 其五
雪覆西山三顷麦,一犁春雨祝天工。麦秋幸与人同饱,昔日黄门今老农。
答请事简
腊雪如席麦苗肥,春雨如膏菜薹贱。宁令前壁打后壁,不将热面塌冷面。
是夕微雨
腊雪财覆地,春雨不溜瓦。天公务塞责,人意自嫌寡。岂惟田未耕,况是麦在野。安得三日霖,滂沱遍天下。
大雪赵振文寄诗言乘月泛舟清甚次韵 其一
老我心知笔力衰,颇欣腊雪瑞清时。三茅奇观亦难遇,白玉峰头灯万枝。