评析
以同心之言其臭如兰为韵寄李子先 其二
流水鸣无意,白云出无心。水得平淡处,渺渺不厌深。云行不能雨,还归碧山岑。斯人似云水,廊庙等山林。
自咸平至太康鞍马间得十小诗寄怀晏叔原并问王稚川行李鹅儿黄似酒对酒爱新鹅此他日醉时与叔原所咏因以为韵 其四
对酒诚独难,论诗良不易。人生如草木,臭味要相似。
寄怀赵正夫奉议
春皇抚宇宙,仁气被园林。草木怀元宠,松柏抱常心。揽观万物表,有觉咏时禽。一劝君沽酒,一起予投簪。小人畏罪罟,澡雪奉官箴。鸡鸣风雨晦,鹤鸣涧谷阴。维此方寸宝,日月所照临。泽蒲渐绿弱,山桃破红深。永怀寂寞人,黄卷事幽寻。虚窗驰野马,宴坐醉古今。鸳鸯求好匹,笙磬和同音。何时闻笑语,清夜对横琴。
鹧鸪天 其二 坐中有眉山隐客史应之和前韵,即席答之
黄菊枝头生晓寒,人生莫放酒杯干。风前横笛斜吹雨,醉里簪花倒着冠。身健在,且加餐。舞裙歌板尽清欢。黄花白发相牵挽,付与时人冷眼看。
刘邦直送早梅水仙花四首 其一
簸船綪缆北风嗔,霜落千林憔悴人。欲问江南近消息,喜君贻我一枝春。
有怀半山老人再次韵二首 其一
短世风惊雨过,成功梦迷酒酣。草玄不妨准易,论诗终近周南。
浏览全部 2374 首
春阴呈兄长 其三
花开初熟醉,月上夜微吟。志节伤时序,诗书爱寸阴。未忘他日意,无用此时心。更约藏舟步,余芳尚可寻。
药湖书所见
石根寒沼时时落,岭上荒田寸寸锄。已围荞麦防饥鹿,更插杉条护冻鱼。
和何文缜礼部种竹一首
筠节宁当混草莱,寸根中有拂云材。清游未接诸贤远,幽径终因二仲开。岁晚苍阴元自茂,实成丹凤几时来。何郎冰雪森相对,默转谈峰万壑雷。
赋得铁马鞭
成器虽因匠,怀刚本自天。为怜持寸节,长拟静三边。未入英髦用,空存铁石坚。希君剖腹取,还解抱龙泉。
漫题
投老自山林,灰寒寸寸心。鹤眠渔屋小,僧语雪篱深。夜读贫如昨,春犁懒到今。松根有苍石,抱膝一长吟。
又和松碧轩三绝 其一
欣此幽居惜未深,时搴芳秀浣尘襟。栋梁自是君材器,铁石空余我寸心。