评析
诗
吉日简清时,从君出西园。方轨策良马,并驰厉中原。北临清漳水,西看柏杨山。回翔游广囿,逍遥波渚间。
为潘文则作思亲诗
穆穆显妣,德音徽止。思齐先姑,志侔姜姒。躬此劳瘁,鞠予小子。小子之生,遭世罔宁。烈考勤时,从之于征。奄遘不造,殷忧是婴。咨于靡及,退守祧祊。五服荒离,四国分争。祸难斯逼,救死于颈。嗟我怀归,弗克弗逞。圣善独劳,莫慰其情。春秋代逝,于兹九龄。缅彼行路,焉托予诚。予诚既否,委之于天。庶我显妣,克保遐年。亹亹惟惧,心乎如悬。如何不吊,早世徂颠。于存弗养,于后弗临。遗衍在体,惨痛切心。形影尸立,魂爽飞沈。在昔蓼莪,哀有余音。我之此譬,忧其独深。胡宁视息,以济于今。岩岩丛险,则不可摧。仰瞻归云,俯聆飘回。飞焉靡翼,超焉靡阶。思若流波,情似坻颓。诗之作矣,情以告哀。
诗
列车息众驾,相伴绿水湄。幽兰吐芳烈,芙蓉发红晖。百鸟何缤翻,振翼群相追。投网引潜鲤,强弩下高飞。白日已西迈,欢乐忽忘归。
诗
哀笑动梁尘,急觞荡幽默。
赠士孙文始
天降丧乱。靡国不夷。我暨我友。自彼京师。宗守荡失。越用遁违。迁于荆楚。在漳之湄。在漳之湄。亦克晏处。和通篪埙。比德车辅。既度礼义。卒获笑语。庶兹永日。无愆厥绪。虽曰无愆。时不我已。同心离事。乃有逝止。横此大江。淹彼南汜。我思弗及。载坐载起。惟彼南汜。君子居之。悠悠我心。薄言慕之。人亦有言。靡日不思。矧伊嬿婉。胡不凄而。晨风夕逝。托与之期。瞻仰王室。慨其永慨。良人在外。谁佐天官。四国方阻。俾尔归藩。作式下国。无曰蛮裔。不虔汝德。慎尔所主。率由嘉则。龙虽勿用。志亦靡忒。悠悠澹澧。郁彼唐林。虽则同域。邈尔迥深。白驹远志。古人所箴。允矣君子。不遐厥心。既往既来。无密尔音。
俞儿舞歌四首 矛俞新福歌 其一
汉初建国家。匡九州。蛮荆震服。五刃三革休。安不忘备武乐修。宴我宾师。敬用御天。永乐无忧。子孙受百福。常与松乔游。烝庶德。莫不咸欢柔。
浏览全部 31 首
观画鹤
华亭不相识,卫国复谁知。怅望冲天羽,甘心任画师。
泊昆山
疾风欺雨透蓬船,拥被和衣昼亦眠。儿女登临余脚力,更随明月绕山前。
次韵答致政杜公以加节见寄
西北连忧寄责深,十年回首失光阴。丹心报国期输尽,白日当天荷照临。赐钺何劳诚腼面,捍边虽久即甘心。孤根只有衰危甚,不得终身被傅霖。
足疾
足疾惟妨拜,登临故自如。深知造物意,遣遂此心初。东坞闲看竹,西溪独钓鱼。暮归犹未倦,把卷绕前除。
闻国哀
欲及乾元节,登遐诏忽翻。万方钧疾痛,三纪被仁恩。气象河山惨,光华日月昏。小臣忠未效,饮泣望昆崙。
闻蝉
夏在先催过,秋赊已被迎。自应人不会,莫道物无情。木叶纵未落,鬓丝还易生。西风正相乱,休上夕阳城。