评析
闺怨诗二首 其一
竹叶响南窗,月光照东壁。谁知夜独觉,枕前双泪滴。
敬酬王明府(僧孺)
星稀初可见,月出未成光。澄江照远火,夕霞隐连樯。贱躯临不测,玉体畏垂堂。念别已零泪,况乃思故乡。
又答江革诗
棘端虽非譬,至妙安可量。要知同罔象,然始见毫芒。
相送联句三首 其二
昔共入门笑,今成送别悲。君还旧聚处,为我一嚬眉。于今还促膝,自此客江湄。愿子俱停驾,看我独解维(逊○同上)。
咏春风诗
可闻不可见,能重复能轻。镜前飘落粉,琴上响余声。
范广州宅联句
洛阳城东西,却作经年别。昔去雪如花,今来花似雪。濛濛夕烟起,奄奄残晖灭。非君爱满堂,宁我安车辙(逊○本集二。《诗纪》八十四)。
浏览全部 117 首