评析
宵行效阴何体
缆舟才晚憩,驱车复宵征。脩途带残梦,晓色动微明。拭目近山色,倾耳远鸡声。雨过石犹润,岸穷桥始横。属兹清秋候,迫此羁旅程。孤怀虽自慰,迢递难为情。
匾山
洪波搜石根,土尽石倾压。虎豹攀狰狞,瓮盎踏圆滑。云腻古洞寒,雪浸芳洲茁。不知滩渚宽,妄议波涛狭。尚注湘江三,犹吞云梦八。羁客缆舟暮,居人收市腊。不辞乡国遥,直感年华匝。村雨众鸡鸣,汀烟一鸿发。
怀陆羽井
寒泉背石老松根,禅室幽人古像存。长恨千年无屈宋,楚招难与此遗魂。
摩诃池
摩诃古池苑,一过一消魂。春水生新涨,烟芜没旧痕。年光走车毂,人事转萍根。犹有宫梁燕,衔泥入水门。
江南曲
萧萧烟雨秋江口,两岸青旗拂细柳。估客初回锦缆舟,妖姬正熟银槽酒。珠楼宛转画桥东,油壁轻舟绮绣中。桃叶江前对明月,莫愁湖上起西风。繁华莫唱江南曲,吴宫旧草茫茫绿。
峡山寺 其四
拱别应公去,缆舟清我心。尝鱼寒具出,谈虎夜镫深。云合诸峰色,风飕万壑音。江湖方满地,灭迹不成阴。