评析
鲁连台
一笑无秦帝,飘然向澥东。谁能排大难,不屑计奇功。古戍三秋雁,高台万木风。从来天下士,只在布衣中。
念奴娇 秣陵吊古
萧条如此,更何须,苦忆江南佳丽。花柳何曾迷六代,只为春光能醉。玉笛风朝,金笳霜夕,吹得天憔悴。秦淮波浅,忍含如许清泪。任尔燕子无情,飞归旧国,又怎忘兴替。虎踞龙蟠那得久,莫又苍苍王气。灵谷梅花,蒋山松树,未识何年岁。石人犹在,问君多少能记。
钟山 其一
高高双巘削屏风,紫翠晴飞万井中。一自轩皇成宝鼎,遂开天阙作元宫。千秋龙虎归真主,六代烟花送狡童。岁岁貂珰驰传至,樱桃春荐思无穷。
归风词
南越轻绡似碧云,裁为飞燕御风裙。中流舞罢将仙去,万岁千秋复就君。
汉口
汉口清秋夜,云霞寒亦稀。新潮随月满,落叶带萤飞。白首难孤往,青山欲早归。凭谁报慈母,游子有寒衣。
长亭怨慢
记烧烛、雁门高处。积雪封城,冻云迷路。添尽香煤,紫貂相拥、夜深语。苦寒如许,难和尔、凄凉句。一片望乡愁,饮不醉,垆头驼乳。无处,问长城旧主,但见武灵遗墓。沙飞似箭,乱穿向,草中狐兔。那能使、口北关南、更重作,并州门户。且莫吊沙场,收拾秦弓归去。
浏览全部 54 首
菩萨蛮 回文 其五
数重花幔穿金缕。缕金穿幔花重数。愁处是高楼。楼高是处愁。凤钗横压梦。梦压横钗凤。通梦两心同。同心两梦通。
点绛唇
杏子寒轻,西楼人怯慵梳掠。钗头金雀。斗草还输却。红袖花前,扶上秋千索。闻清角。灯残月落。蓦地思量著。
鹧鸪天 其四 偶有鳞翼之便,书以寄文卿
一曲清歌金缕衣。巧佼心事有谁知。自从别后难相见,空解题红寄好诗。忆携手,过阶墀。月笼花影半明时。玉钗头上轻轻颤,摇落钗头豆蔻枝。
浣溪沙 其二
晚出闲庭看海棠,风流学得内家妆,小钗横戴一枝芳。镂玉梳斜云鬓腻,缕金衣透雪肌香,暗思何事立残阳。
菩萨蛮 其九
双薰茉莉浮香茗,软酥初熟藤萝饼。飞雪午晴天,浑身沾柳绵。一庭风过处,四面飘红雨。花片入残卮,招来蝴蝶飞。
忆江南三首 其一
江南忆,风送杏花香。情似春蚕曾作茧,梦为蝴蝶不成乡。空自九回肠。