评析
早寒
高天霜露已先零,众醉何人解独醒。坐对沧江怀远道,静看落叶下空庭。故园台榭胡尘黯,环海鱼龙夜气腥。莫向楼头吹玉笛,断鸿凄雁不堪听。
野兴二首 其一
小雨泫疏花,晴江接乱霞。草深鹰转疾,风细燕终斜。村社时驱傩,儿童学种瓜。婆娑看楚舞,鹭羽正随车。
山居销夏
雪岭不知暑,聋人谁辨音。青蝇天下舌,凉月上皇心。躁羽扬风疾,恬鱼入浪深。但思千日醉,莫作九州箴。
闲居即事寄啬庵
举世谈兵易白头,百年忍事未知休。更无药饵扶衰病,尚有诗篇当卧游。沙上新苔迷鸟印,窗前斜日下帘钩。观生即是安心法,何必沩山问牧牛。
春日怀归简浙中故旧
龙钟犹远道,莺语入新年。迢递三巴路,凄凉故国弦。乱流趋瘴海,白雾失春天。仰羡归飞燕,移樯近柳边。
晚钟
螳螂缘蜩枝,黄雀伺其后。少年挟弹来,四物同机彀。
浏览全部 119 首
时人为贡举语
举秀才。不知书。举孝廉。父别居。寒素清白浊如泥。高第良将怯如黾。
祈父
祈父,予王之爪牙。胡转予于恤,靡所止居。(一章)祈父,予王之爪士。胡转予于恤,靡所厎止。(二章)祈父,亶不聪。胡转予于恤,有母之尸饔。(三章)
华之高寿鲁斋先生七十
于时阿衡,一德之书。于时尚父,犹磻之居。
赠李通直
昨见君家父祖碑,德功俱茂节多奇。初终义正今难有,积累源深后可知。但得名为骐骥子,何须身到凤凰池。其先付予皆良法,随所居官任设施。
答大将军祭酒顾令文寺 其五
企予朔都,非子孰念。岂无弱翰,才不克赡。惠音聿来,琼华玉艳。无德不报,念辞惟忝。
教授方君孺人刘氏哀诗二首 其一
古昔尊年德,今谁问孝廉。空烦推毂荐,不合相轮尖。郕叟行歌乐,台卿自志谦。嗟予老而秃,何以发幽潜。