岳阳楼望洞庭
风定空澄气浑然,恍如太极未分前。只因有浪知为水,若遇无云总是天。旧说君山张帝乐,新同老木识飞仙。而今大洞黄庭客,又著题诗记岁年。
谢康侍郎送米
折腰乡里愧陶潜,五斗黄陈饭莫嫌。一介古来难取与,先生伤惠我伤廉。
挽薛艮斋 其二
赠别文章妙,分携六见秋。真书藏相府,循吏说湖州。不作三公入,同谁八极游。朔风吹壮泪,应满藕池头。
南乡子 寿木状元十月廿二
十月小阳春。放榜梅花作状元。重庆礼成三日后,生贤。第一龙飞不偶然。劝酒自弹弦。更著斑衣寿老仙。见说海坛沙涨也,明年。此夜休嗔我近前。
贺新郎
思远楼前路。望平堤、十里湖光,画船无数。绿盖盈盈红粉面,叶底荷花解语。斗巧结、同心双缕。尚有经年离别恨,一丝丝、总是相思处。相见也,又重午。清江旧事传荆楚。叹人情、千载如新,尚沈菰黍。且尽尊前今日醉,谁肯独醒吊古。泛几盏、菖蒲绿醑。两两龙舟争竞渡,奈珠帘、暮卷西山雨。看未足,怎归去。
挽薛艮斋 其三
有子才而美,知君死不亡。刀圭徒有验,兵法岂无妨。玉树新埋没,金丹旧渺茫。魂兮来止些,极乐在西方。
临安北山大佛头颂
色如黄金,面如满月。尽大地人,只见一橛。
挽薛艮斋 其一
骥不由穷巷,龙曾演瑞图。衣传袁道洁,梦接邵尧夫。四十年全未,三千行岂无。飘然何太速,愁杀奠生刍。
薛氏镜山
我生不是先,偶与前辈隔。古人犹爱水,况此千丈碧。孤圆本然明,万象纷如绎。行吟鬼破胆,坐钓风生腋。疏梅逞晨妆,漏月印金璧。奇峰列云影,平桥涨春泽。四时如劈剪,一照成虚射。缅想亭中人,屡憩泉上石。心空见了了,起觅已他适。吾诗复何言,镜镜如痕迹。
霜天晓角 题赤壁
峨眉仙客。四海文章伯。来向东坡游戏,人间世、著不得。去国谁爱惜。在天何处觅。但见尊前人唱,前赤壁、后赤壁。
浏览全部 12 首