敦煌廿咏 三危山咏 其一十九 凿壁井咏
尝闻凿壁井,兹水最为灵。色带三春渌,芳传一味清。玄言称上善,图录著高名。德重胜铢两,诸流量且轻。
敦煌廿咏 三危山咏 其一十七 望京门咏
郭门望京处,楼上启重闉。水北通西域,桥东路入秦。黄沙吐双径,白草生三春。不见中华使,翩翩起虏尘。
敦煌廿咏 三危山咏 其一十四 半壁树咏
半壁生奇木,盘根到水涯。高柯笼宿雾,密叶隐朝霞。二月含青翠,三秋带紫花。森森神树下,祈赛不应赊。
敦煌廿咏 三危山咏 其一十五 三攒草咏
池草三攒别,能芳二月春。绿苔生水嫩,翠色出泥新。弄舞餐花蝶,潜惊触钓鳞。芳菲观不厌,留兴待诗人。
敦煌廿咏 三危山咏 其一十三 墨池咏
昔人精篆素,尽妙许张芝。草圣雄千古,芳名冠一时。舒笺行鸟迹,研墨染鱼缁。长想临池处,兴来聊咏诗。
敦煌廿咏 三危山咏 其七 水精堂咏
阳关临绝漠,中有水精堂。暗碛铺银地,平沙散玉羊。体明同夜月,色净含秋霜。可则弃胡塞,终归还帝乡。
敦煌廿咏 三危山咏 其一十二 安城祅咏
版筑安城日,神祠与此兴。一州祈景祚,万类仰休徵。蘋藻釆无乏,精灵若有凭。更看云祭处,朝夕酒如渑。
敦煌廿咏 三危山咏 其八 玉女泉咏
周人祭瑶水,黍稷信非馨。西豹追河伯,蛟龙遂隐形。红妆随洛浦,绿鬓逐浮萍。尚有销金冶,何曾玉女灵。
敦煌廿咏 题隐士咏
青溪逐水薰渔樵,策杖褰衣屡蓦桥。鸟坐春池双影近,人呼幽谷两声遥。祥烟五色飞仙电,瑞草千丛间药苗。河畔曲肱而取饮,嫌烦且弃树中瓢。
敦煌廿咏 三危山咏 其一十六 贺拔堂咏
英雄传贺拔,割据王敦煌。五郡徵般匠,千金造寝堂。绮檐安兽瓦,粉壁架鸿梁。峻宇称无德,何曾有不亡?
浏览全部 23 首