评析
仙都山
龙车凤辇入瑶天,辙迹高悬不可攀。唯有风吹鼎湖水,青莲花叶落人间。
送梁子熙联句
大荣大辱,能生死人(叔才)。二物不并,以挠厥真(子美)。之子病闷,肠如车轮(叔才)。劳忧到母,饶寒著身(子美)。世俗卤莽,辄置莫亲(叔才)。文彩华艳,伏不得伸(子美)。凄吟哀号,酸入四邻(叔才)。夜计破午,若燕作秦(子美)。腹愤轧轧,胸奇陈陈(叔才)。淮国晚岭,吴渠春津(子美)。去谢夙蕴,归逢故辛(子美)。雌火相丑,刮凿遁屯(叔才)。驾风鞭霆,以脱凡鳞(子美)。
水轮联句(十六韵)
痛矣真源丧,纷纭物象来(子美)。水轮今若此,世事亦宜哉(才翁)。上下车交辐,周旋斗转魁(子美)。咸渊日微堕,仙窟月初开(才翁)。旁柅从为用,垂縆重亦回。枘多初不晓,机密暗相该(子美)。圃外沧浪泄,庭间霹雳摧。玉飞千仞表,缨挂九泉隈(才翁)。翻覆殊难定,牵连巧自媒。建瓴今比速,抱瓮此相哀(子美)。平视曾无觉,深窥遂可猜。团团释子壁,轧轧燕王台(才翁)。解见陶埏运,宁观将毂推。造端原有发,汲用始知材(子美)。本异道家意,定遭怡士咍。转圆非雅具,攲器有深灾(才翁)。持满忘前监,相倾自下催。流风无以复,视此一裴回(子美)。
题海昌安国寺
画堂三月初三日,絮扑纱窗燕拂檐。莲子数杯尝冷酒,柘枝一曲试新衫。阶临池面胜看镜,屋映花丛当下帘。谁倚南楼指新月,玉钩素手两纤纤。
钓鳌石
未穷双佛刹,先到一渔家。山雨已残叶,溪风犹落花。汲泉沙脉动,敲火石痕斜。应是任公子,竹间曾煮茶。
丙子仲冬紫阁寺联句
白石太古水(才翁),苍厓六月冰。昏明咫尺变(子美),身世逗留增。桥与飞霞乱(才翁),人间独鸟升。风泉冷相搏(子美),楼阁暮逾澄。反覆青冥上(才翁),跻攀赤日棱。呗音充别壑(子美),塔影吊寒藤。仙掌挂太一(才翁),佛坛依古层。岩喧闻斗虎(子美),台静下饥鹰。晴槛通年雨(才翁),浓萝四面罾。日光平午见(子美),雾气半天蒸。潭碧寒疑裂(才翁),钟清远自凝。阳陂冬聚笋(子美),阴壁夏垂缯。有客饶佳思(才翁),高吟出远凭。雄心翻表里(子美),远目著轩腾。岑寂来清夜(才翁),沈冥接定僧。宿猿深更杳(子美),落木静相仍。松竹高无奈(才翁),烟岚翠不胜。甘酸收脱实(子美),坳隩布清塍。北野才沈著,南天更勃兴。恣睢超一气(才翁),黤黮起孤鹏。并涧寒堪摘,看云重欲崩。行中向背失(子美),呼处下高应。庭树巢金爵,樵儿弄玉绳。断香浮缺月(才翁),古像守昏灯。乳管明相照,莎髯绿自矜。深疑啸神物(子美),㩻欲敌殽陵。俯仰孤心挠,回翔百感登。画图风动壁,诗句涕沾膺(自注:先公有留题在澄心阁)。岁月看流矢(才翁),心肠剧断縆。追攀初有象,悲愤遂相乘。故赏知无遁,遗灵若此凭。依然忍回首(子美),愁绝下崚嶒(才翁)。
浏览全部 13 首
同唐文学肃王校书行访衍略二上人留宿真庆精舍得闻字
僧院城南僻,禅林夜见分。观心方有悟,演法似无闻。灯影欺微月,帘阴护宿云。偶因来问竹,况得此逢君。
留题宝相寺
天台四面翠如屏,洞穴幽奇地最灵。百尺岩中真像在,千年涧畔古松青。路傍断石留神迹,壁上遗文缺旧铭。我是丹丘仙郡守,暂来犹似觉魂醒。
九峰夜坐
千峰万峰自云雨,一宿两宿心颓然。不知人间岁云暮,但觉涧风吹夜泉。地炉火燄水正泣,篝灯委昏僧未眠。古人去我不甚远,何必想像临遗编。
偶有下殇因而自遣
彭寿殇龄共两空,幻泡缘影梦魂中。缺圆宿会长如月,飘忽浮生疾似风。修短百年先后定,贤愚千古是非同。南柯太守知人意,休问陶陶塞上翁。
木兰花
閒居寂静同僧院,漠漠香寒灯影暗。倦抛书卷晓钟残,微瞰冰窗孤月伴。故人江海音尘断,欲语无人空自咽。新来别思海同深,始恨从前如未见。
句
霜坠中天衣觉冷,月临虚牗纸偏明(《冬夜宿僧院》)。春风暗剪庭前树,夜雨偷穿石上苔(《山居》)。曲水两行排雁齿,斜桥一道蹈龙鳞(《溪桥》)。山深野客如禅客,夜久松声似雨声(《宿僧院》)。花疑汉女啼妆泪,水似吴娃笑弄筝(《访山居遇雨》)。