评析
浣溪纱 湘江舟行 其一
十载江湖酒梦消。短篷身世又今朝。秋江催动木兰桡。分手青山云黯黯,打头黄叶雨萧萧。一声画角送归潮。
忆旧游 依韵答紫帆 其一
甚移床避梦,选砚供年,瘦不关秋。借个蒲团坐,更焚香扫地,五字苏州。今宵落梅风紧,还替缟衣愁。又蝶路吹红,鱼天涨碧,暗被春勾。溪流。蘸飞雨,任绿影沉沉,那见帘钩。一舸浮家约,怕苔生钓石,换了丛鸥。采香俊侣都懒,新社待谁修。便想到斜街,卖花声过何处楼。
探春慢 客邸度岁有怀,用弁阳啸翁修门度岁元韵
雪椀催茶,风帘转蒜,煮水地炉亲候。骄马精神,闹蛾心性,事事而今非旧。灯影尚相思,肯伴我冷红如豆。偏教照出无聊,人与梅花同瘦。故国歌云舞绣。正蟾锁窥香,凤钗敲酒。品竹声寒,吹兰气热,小小玉箫随袖。此去一程程,偏遇着返魂新柳。只怪春人,梦中旋又分手。
子夜歌 游莫愁湖,并展徐中山、曾文正遗像,湖上有王壬秋丈楹帖,辨莫愁非妓,与鄙见正同,词中因并申此意
想当年、是何玉貌,今日问名犹艳。早赢过无愁,六代四纪,明皇不算。蒋妹第三,桃家行二,住处都非远。到春时相约湔裙,只怕鸳边月底,影儿还见。却因甚一双太傅,苦要前来厮占。闻道西湖,一双少保(乐于),有小青为伴。信千秋胜地,英雄儿女分半。此水冰清,其人可想,休当秦淮看。笑南朝宫井,胭脂辱痕难浣。
鹧鸪天 客自沪上归,言海上多传余艳词,赋此感旧。三首 其一
澹墨浓愁写数行。妓楼僧院酒家墙。西陵松柏盟苏小,南院桃花吊李香。珊作架,锦为囊。少年别样冶游装。鸳鸯乞句题红藕,鹦鹉徵诗赠绿杨。
绛都春 社题春水二首 其一
东风乍起。猛皱碧一池,干卿何事。梦醒小楼,昨夜春寒,模糊记。悄然桃浪浮花至。几片入渔娃网里。卷帘才信,通宵腻雨,酿愁无际。弓履湔裙曾到,坐沙上、惹得鸳鸯惊避。鸥白鸭红,第一难忘侬乡里。锦帆总有天涯意。送尽了南朝帝子。防他又误离人,画船去矣。
浏览全部 558 首
渌水曲
渌水明秋月,南湖采白蘋。荷花娇欲语,愁杀荡舟人。
题采菱图
湖南风信起,湖北浪花多。欲唱采莲曲,翻成采菱歌。采菱歌断汀洲暮,何处却寻归去路。谁摇兰艇笑相迎,灯火遥生白蘋渡。
追思柳恽汀洲之咏尚有遗妍因 书一绝
杳杳烟波隔千里,白蘋香散东风起。日落汀洲一望时,愁情不断如春水。
发崔桥
野麦平芜陇,官榆卧古津。眠鸥沙上晓,幽草水边春。暖叶生浮绿,风漪起细鳞。青新桑媪筥,茜净浣娘裙。有客悲芳芷,无人采白蘋。可怜千里目,愁杀未归人。
夜度娘
烟波渺渺一千里,白蘋香散东风起。日暮汀洲一望时,柔情不断如春水。
渔庄
何处林塘好卜邻,清江绕屋净无尘。定巢新燕浑如客,汎渚轻鸥不避人。杨柳作花香胜雪,鲈鱼上钓白于银。春风无限沧浪意,欲向汀洲赋《采蘋》。