评析
澹游雨竹
梦入零陵见旧丘,忽闻瑶瑟不胜愁。觉来一片空山雨,散落潇湘万叶秋。
武功县中作三十首 其一十四
作吏荒城里,穷愁欲不胜。病多唯识药,年老渐亲僧。梦觉空堂月,诗成满砚冰。故人多得路,寂寞不相称。
夜泛(同丘五、张二丈、孙二兄)
水关新涨曲通沟,力疾邀人夜弄舟。暗竹背城思岭月,平畦裛露忆湖秋。行随老伴添衣出,回触歌场趁曲留。远吹更闻无奈返,微风小橹不胜愁。
定风波 拟白石 定风波 其二
别久春归两不胜。海天梦雨湿疏棂。祇待消愁拌剧醉。无寐。漏长苦更对青灯。颦笑盘龙应似旧,音书孤雁竟无凭。相见几时休更问。空剩。夜涛寂寞撼愁城。
墨兰 其一
九畹人何在,湘江空自流。向来纫佩处,烟雨不胜秋。
转应曲 其四
青鸟。青鸟。来自十洲三岛。树头梅蕊春催。枕上残妆梦回。回梦。回梦。城角晓闻三弄。