评析
用明发不寐有怀二人为韵寄李秉彝德叟 其四
蚤知鹊山亭,李杜发佳思。弥年听传夸,登览通梦寐。遥怜坐清旷,落笔富新制。尚因宾客集,沥酒使我醉。
满庭芳 其二 茶
北苑春风,方圭圆璧,万里名动京关。碎身粉骨,功合上凌烟。尊俎风流战胜,降春睡、开拓愁边。纤纤捧,研膏溅乳,金缕鹧鸪斑。相如,虽病渴,一觞一咏,宾有群贤。为扶起灯前,醉玉颓山。搜搅心中万卷,还倾动、三峡词源。归来晚,文君未寝,相对小窗前。
咏伯时画太初所获大宛虎脊天马图
笔端那有此,千里在胸中。四蹄雷电去,一顾马群空。谁能乘此物,超俗驾长风。逸材归辔勒,岁在执徐同。
汴岸置酒赠黄十七
吾宗端居丛百忧,长歌劝之肯出游。黄流不解涴明月,碧树为我生凉秋。初平群羊置莫问,叔度千顷醉即休。谁倚柁楼吹玉笛,斗杓寒挂屋山头。
叔父给事挽词十首 其六
晋地无戎卧贼曹,民兵赐笏解弓刀。六年讲武儒冠在,不踏金门著战袍。
次韵晁元忠西归十首 其四
丽姬封人子,弄影爱朝日。晋国始得之,泣涕甘首疾。忧危与安乐,一生谁能必。同床食刍豢,乃悔沾襟失。
浏览全部 2374 首
题画
古木槎牙知几年,一丛修竹翠依然。空山莫道多寥落,自有春风到日边。
和真长木犀 其二
香传万里到蚕丛,依旧江南林下风。忆著小山招隐句,不堪流落更相逢。
自公堂诗
丛石当轩峙,横池傍砌深。还将修竹绕,半入古榕阴。昼赏风澜皱,宵怜月影侵。聊纾江海志,寄此小山林。
圣果寺
路自中峰上,盘回出薜萝。到江吴地尽,隔岸越山多。古木丛青霭,遥天浸白波。下方城郭近,钟磬杂笙歌。
咏子舟小山丛竹
病竹犹能冠丛,夏篁解箨匆匆。细草因依岑寂,小山紫翠嵌空。
次韵感春五首 其一
我与子桑友,既往雨弥旬。交情未曾改,天地忽趋新。东风无行迹,佳气满城闉(山谷集作门)。麦苗生陂陇,叹息不食陈。谁能裹饭来,定是寂寞人。一曲古流水,试拂弦上尘。古木少生意,轮囷卧河滨。惭愧桃与李,相随见阳春。