评析
思诚斋夜坐
胸中不平气,忽然凌太虚。无人哭一声,半夜思唐衢。
和路朝奉新居 其十
身著练袍履用蒲,鹖冠鸠杖称郊居。家中但乏青囊印,坐处便看黄卷书。赁屋为无扬子宅,休官非为武昌鱼。长年不出何妨事,况是门悬致仕车。
宁倅挽词 其一
人生如逆旅,来去何容易。对面正谈笑,转头成梦寐。伤哉手上书,已矣胸中事。义不复驾骥,洒尽辞家泪。
送乔司法
乔掾循循,有如寒士。面无浮气,能训诸理。可养可充,曰正曰直。其维思诚,其在不息。
睡 其一
睡入净域居,梦有殊方乐。不须汎海装,去采神仙药。手辟黄金阙,足踏巨鳌壳。更作西方行,真(宣统本作直)到昆崙脚。
晨起仙
帐外双童持剑履,一榻红云睡初起。满面清风漱月华,瑶浆更挹明河水。
浏览全部 739 首
书觉范诗后(并引)
忆探骊龙颔底珠,湘山同赋夜啼乌。当时吟罢鬼神泣,此段如今扫地无。
寄杨元素内翰
四世清名悉上公,看君羽翮势陵空。戏成炉鼎夸方士,妙夺蓍龟执鬼中。家有秦声居自乐,书非尚白智无穷。华光讲罢承明直,墨客无烦赋射熊。
献转运使雷谏议 其一
当年辞气压朱云,老作皇家谏诤臣。章疏罢封无事日,朝廷犹惜直言人。题诗野馆光泉石,讲易秋堂动鬼神。棘寺下僚叨末路,斋心唯愿秉陶钧。
临江仙
莫怪钱神容易致,钱神尽是愚夫。为何此鬼却相于。只因频展义,长是泣穷途。韩氏有文曾饯汝,临行慎莫踌躇。青灯双点照平湖。蕉船从此逝,相共送陶朱。
和邓成材五绝 其四
句法徒能泣鬼神,文穷欲饯叹无因。临存多谢知音鲍,为洗胸中万斛尘。
苍颉墓
人心不太古,忽然生苍颉。凿破混沌元,造字开知识。天地不能主,鬼神徒夜泣。文明世不穷,荒冢销白日。