评析
示僧 其二
赵州狗子无佛性,咬人更不存性命。大悲千手不能遮,跋陀那龙侧耳听。
和东禅以李侍郎庵招 其一
大隐何曾弃簪组,醉乡有路入无何。百年快活自不彻,谁肯寻人到薜萝。
某得银杏不食种之庵前见者曰是三十年乃生公老矣能待之乎某不答作曰
蟠桃一实三千年,银杏著子三十载。老僧只作旦暮看,汝莫匆匆宜少待。阶前始芽今出屋,便是携篮走僮仆。伴我东园看菜归,与汝煎茶剥柔玉。
和钝庵见留 其二
虽是同居元自住,若言自住又交参。十成有转移身句,倒跨须弥一二三。
送鉴维那弼侍者之径山 其一
佛日丛林我弟兄,见来应是问空生。谓如乌石岭头石,送尽行人自不行。
与诸友
龙亡大泽蚖蛇出,火炎昆山玉石焚。百种交前今尽见,一时零落古无闻。家居海角荔枝坞,书断江南鸿雁群。记得风前二三月,客亭长短我随君。
浏览全部 538 首
偈颂七十六首 其六十九
法法本来法,无法无非法。这个是乌回拄杖子,那个是本来法。
颂古四十五首 其二十五
钟鸣众集归方丈,苦杀堂头请法人。法法本来无一法,若言无法法缠身。
偈颂一百三十三首 其三十五
无心亦无法,非法亦非心。大勋不竖赏,柴扉草自深。
偈颂六十首 其二 其二十三
心自本来心,本心非有法。有法有本心,非心非本法。
西江月 十二首 其四
法法法元无法,空空空亦非空。静喧语默本来同。梦里何曾说梦。有用用中无用,无功功里施功。还如果熟自然红。莫问如何修种。
偈颂一百零二首 其三十八
一心不生,万法无咎。木匠带枷,自作自受。有心无法,受报好丑。有法无心,天长地久。心生法生,乌飞兔走。心灭法灭,倒翻筋斗。口似鼓椎,眉如扫帚。