评析
俞儿舞歌四首 其二 弩俞新福歌
材官选士,剑弩错陈。应桴蹈节,俯仰若神。绥我武烈,笃我淳仁。自东自西,莫不来宾(○同上)。
诗
荆轲为燕使,送者盈水滨。缟素易水上,涕泣不可挥。
俞儿舞歌四首 矛俞新福歌 其四 行辞新福歌
神武用师士素厉。仁恩广覆。猛节横逝。自古立功。莫我弘大。桓桓征四国。爰及海裔。汉国保长庆。垂祚延万世(○同上)。
诗
鸷鸟化为鸠,远窜江汉边。遭遇风云会,托身鸾凤间。天姿既否戾,受性又不闲。邂逅见逼迫,俯仰不得言。
诗
哀笑动梁尘,急觞荡幽默。
赠文叔良
翩翩者鸿,率彼江滨。君子于征,爰聘西邻。临此洪渚,伊思梁岷。尔行孔邈,如何忽勤。君子敬始,慎尔所主。谋言必贤,错说申辅。延陵有作,侨肸是与。先民遗迹,来世之矩。既慎尔主,亦迪知几。探情以华,睹著知微。视明听聪,靡事不惟。董褐荷名,胡宁不师。众不可盖,无尚我言。梧宫致辩,齐楚构患。成功有要,在众思欢。人之多忌,掩之实难。瞻彼黑水,滔滔其流。江汉有卷,允来厥休。二邦若否,职汝之由。缅彼行人,鲜克弗留。尚哉君子,异于他仇。人谁不勤,无厚我忧。惟诗作赠,敢咏在舟。
浏览全部 31 首
诗
大隧之中。其乐也融融。大隧之外。其乐也泄泄(○同上)。
上广东漕使黄郎中
维春泄泄,维阳之气,维和之至。
雄雉
雄雉于飞,泄泄其羽。我之怀矣,自诒伊阻。(一章)雄雉于飞,下上其音。展矣君子,实劳我心。(二章)瞻彼日月,悠悠我思。道之云远,曷云能来。(三章)百尔君子,不知德行。不忮不求,何用不臧。(四章)
十亩之间
十亩之间兮,桑者闲闲兮,行与子还兮。(一章)十亩之外兮,桑者泄泄兮,行与子逝兮。(二章)
诗人有至乐
诗人有至乐,俗士不知味。可以安贱贫,可以轻富贵。可以履忧患,可以散淹滞。如彼逐臭夫,终日鲍鱼肆。方其乐其乐,蛭蛆甘所嗜。天特私吾徒,慎勿泄其秘。
有星士以其术说予,辞焉,且以慈节求题,姑答之。
人间节孝尔同之,李广封侯数本奇。孔孟知天吾自信,烦君莫漫泄天机。