评析
颂古一百二十一首 其一○四
燕坐道场经十劫,一一从头俱漏泄。世间多少守株人,掉棒拟打天边月。
偈颂一百六十首 其一十六
眼空宇宙浑无物,大坐当轩孰敢窥。选佛追官俱已了,同途把手不同归。
偈颂一百六十首 其一一八
或是或非人不识,逆行顺行天莫测。隔山人唱鹧鸪词,错认胡笳十八拍。
偈颂一百六十首 其五
冲开碧落松千尺,截断红尘水一溪。不识本来真面目,将谓人题德峤诗。
偈颂一百六十首 其二十五
三转法轮于大千,其轮本来常清净。天人得道此为證,三宝于是现世间。
赵通判请赞(邦礼)
渭汝是善人耶,嫉恶之太甚。谓汝是恶人耶,好贤而乐善。而于善恶两涂之间了无遗恨。咦,好个自是汉,高谈无畔岸,成佛作祖且缓缓。这一则公案,分付赵通判。
浏览全部 422 首
偈颂一一二首 其一十八
如来妙色身,真实难藏覆。不挂本来衣,岂著娘生裤。无忧树下降生时,南北东西行七步。行七步,度尽众生无所度。
病后寒食
故纱绛帐旧青毡,药酒醺醺引醉眠。 抖擞弊袍春晚后,摩挲病脚日阳前。 行无筋力寻山水,坐少精神听管弦。 抛掷风光负寒食,曾来未省似今年。
诗偈 其六十三
见时如不见,闻时如不闻。喜时如不喜,瞋时如不瞋。一切尽归如,自然无我人。
减字木兰花 其三 李家出歌人
小桥秀绝。露湿芙蕖花上月。月下人人。花样精神月样清。谁言见惯。到了司空情不慢。丞相瞋无。若不瞋时醉倩扶。
布袋赞 其二
九十七大人之相,百千亿微尘数身。兜率长汀人不识,抖擞精神一欠伸。
偈颂三十六首 其一十五
夜来地动葭灰起,百草头边一寸春。抖擞精神急荐取,生老病死不饶人。